656 | Herinneringen behoren niemand toe | Paolo Valesio, Italië
|Foto van Germain Droogenbroodt, Santa Maria Navarrese, Sardinië
HERINNERINGEN BEHOREN NIEMAND TOE
Voor M.P.
Een vriendin had hem verteld
dat toen de lijkbaar van zijn zus de kerk binnengedragen was
en “precies op dat moment” een zonnestraal
uit de hemel (was het lente?) tot dan toe bewolkt,
het gangpad in tweeën had gesplitst.
Gisteren (jaren later), op een andere plaats, in een andere stad,
is dat beeld in zijn geest opgekomen
de verlichte kerk (kaarsen, kroonluchters, zomerzon)
als het op het middaguur plots donker werd
─ een wolk die voorbijdreef ─
“precies op het moment” dat het witte schijfje
boven de kelk en naar de koepel toe geheven werd.
En waar zal binnen enkele dagen, die herinnering eindigen?
Te midden van de gemeenschappelijke regio
ergens ter wereld
waar de zielen hun afval achterlaten;
maar soms, berouwvol,
heel eventjes terugkeren.
Paolo Valesio, Italië, 1939
Vertaling Germain Droogenbroodt