678 | Ik mag nog niet in een gedicht leven | Adam Zagajewski, Polen

In memoriam de grote Poolse dichter Adam Zagajewski

“Poëzie heeft alleen een extra waarde, wanneer een mensenleven in gevaar is” – Adam Zagajewski

Ik mag nog niet in een gedicht leven

Ik mag nog niet in een gedicht leven,

Ik moet in deze wereld blijven, in deze stad.

In poëzie, kan niemand anders dan de overledenen

zich thuis doen voelen;

ze komen hier als arme vioolspelers,

hun vingers zijn blauw van de vorst,

en ze slapen lang op de bedden van verzen.

ADAM  ZAGAJEWSKI, Polen, 1945 -2021

Vertaling Germain Droogenbroodt
in samenwerking met Mirosław Grudzień – Małgorzata Żurecka

***

NIE WOLNO MI JESZCZE ŻYĆ W WIERSZU //  Nie wolno mi jeszcze żyć w wierszu, / muszę przebywać w świecie, w mieście./ Tylko umarli mogą rozgościć się w poezji; / przychodzą tu jak biedni skrzypkowie / o sinych od mrozu palcach / i długo śpią na łóżkach wersów.