685 | De atomen | JUAN GIL-ALBERT, Spanje
|
De atomen
Hulde aan Mme. Curie
Leven is het allerintiemste in de wereld.
Leven is op je huid die streling voelen
van de omringende lucht. Wakker zijn.
Wakker van de dood, levend zijn.
De grenzen van het niets te hebben overschreden
En je te vestigen
in dat milde oord van de ruimte
waar de ziekte leven heet.
Dan het levende zijn, het kostbare,
die onverhoopte hartenklop,
die droom geworden gloed, die beroering
van rust, een zang, een smeekbede.
Een verrukkelijk oponthoud
waarvan we op zijn tijd nooit zullen weten
dat het was, of het was, of het altijd al was of geweest zal zijn.
Juan Gil-Albert, Spanje (1906–1994)
uit “De dromen van het water – Los sueños del agua”
POINT Editions 1998.
Schilderij van Riera i Aragó, Spanje – www.rieraiarago.com
***
Los átomos // homenaje a Mme. Curie // Vivir es lo más íntimo del mundo. /Es sentir en la piel esa caricia/del aire circundante. Estar despierto. /Despierto de la muerte. Estar en vivo. /Haber atravesado los confines/de la nada y venir a establecerse/a esta zona clemente del espacio/donde la enfermedad se llama vida. /Ser entonces lo vivo. Lo precioso, /esta palpitación, inesperada, /este ardor hecho sueño, este trastorno/de placidez, un canto, una plegaria. /Un entretenimiento delicioso/del que nunca sabremos a su hora/que fue, si fue, si era, si habrá sido.
De atomen
Hulde aan Mme. Curie
Leven is het allerintiemste in de wereld.
Leven is op je huid die streling voelen
van de omringende lucht. Wakker zijn.
Wakker van de dood, levend zijn.
De grenzen van het niets te hebben overschreden
En je te vestigen
in dat milde oord van de ruimte
waar de ziekte leven heet.
Dan het levende zijn, het kostbare,
die onverhoopte hartenklop,
die droom geworden gloed, die beroering
van rust, een zang, een smeekbede.
Een verrukkelijk oponthoud
waarvan we op zijn tijd nooit zullen weten
dat het was, of het was, of het altijd al was of geweest zal zijn.
Juan Gil-Albert, Spanje (1906–1994)
uit “De dromen van het water – Los sueños del agua”
POINT Editions 1998.
Schilderij van Riera i Aragó, Spanje – www.rieraiarago.com
***
Los átomos // homenaje a Mme. Curie // Vivir es lo más íntimo del mundo. /Es sentir en la piel esa caricia/del aire circundante. Estar despierto. /Despierto de la muerte. Estar en vivo. /Haber atravesado los confines/de la nada y venir a establecerse/a esta zona clemente del espacio/donde la enfermedad se llama vida. /Ser entonces lo vivo. Lo precioso, /esta palpitación, inesperada, /este ardor hecho sueño, este trastorno/de placidez, un canto, una plegaria. /Un entretenimiento delicioso/del que nunca sabremos a su hora/que fue, si fue, si era, si habrá sido.