687 | Elca en Montgó | Francisco Brines, Spanje

In memoriam, de belangrijke Spaanse dichter Francisco Brines

687 Brines met koningspaar

Francisco Brines ontving op 12 mei 2021 in zijn landhuis „Elca“ in Oliva, Spanje
van het Spaanse koningspaar de Premio Cervantes 2020. Acht dagen later is hij overleden.

Elca en Montgó

Voor Angelika Becker

De duistere dood van de sinaasappelbomen
verblindt mijn ogen;
oranje en droog komt de maan op
achter een zee van lood.
In de verte, ademt de berg een blauwe
lucht; de zee maakt hem vochtig,
rust erop uit. Zo valt sinds eeuwen
de schaduw op de pijn van zijn hardheid.
De huizen openen hun ogen,
de helling van de berg licht op, trillend
hunkert het hart naar wezens die het niet kent;
en de herinnering roept andere wezens terug.

   Onzichtbaar doordringt een geur van jasmijn
mijn hemd, verwijdert wat zweet van mijn huid;
en dit aangewaaid stof
is verdwenen in de nacht,
dove doodgraver van mijn tijd.
De dag was meedogend,
en de uitgeputte aarde dankbaar,
liefdevol bescherm ik de tederheid
waarmee ik heden sterf.

Francisco Brines, Spanje (1932─2021)

Vertaling Germain Droogenbroodt