739 | Vijf – Joan Fuster, Spanje (1922-1992)

Schilderij van Silvia Zúniga, Nicaragua

5

Ik weet niet of je van mij hield: ik hield van jou
en dat was alles, en dat was genoeg, en de dagen
maakten voor mij de tederste hoeken.

Ik hield van jou met de uren en met de droom,
en bezong je, en jij ging voorbij, en het werd april
en door jou kende ik de verwondering van mijn vlees.

Ja, ik hield van jou, traag en doof.
Zoals verwelkte dingen van elkander houden.
Zoals men de taal der afwezigheid leert.

Joan Fuster, Spanje (1922-1992)

Vertaling Bob De Nijs

Uit: «Het Gevleugelde Woord ”

Deel I

’s Wereld mooiste buitenlandse gedichten