802 | EVENING RETURN

Avondretour

Verschanst in zwijgen wachten we op bericht
uit de buitenwereld dat nog niet onmiddellijk wil komen.

We zitten in een vreemde stilte, al wat ik zeggen wou –
het is te laat. Je was een vaste plek, nu ben je klaar en weg.

Soms staan we ongedurig op, gaan even naar je bed, staren
eerbiedig haast, naar wat er ligt en wat verdwenen is.

Verweesd de kamer om me heen
het pas beklede voetenbankje, het pas gebruikte kopје

de plukjes broers omsloten door hun vrouwen, doods de tv,
de vlekken in het vloerkleed en stervensdocumenten op de tafel.

Ontbonden word je vrijgegeven.
Midden in de stervensnacht haal ik de laatste trein.

Marijke Hanegraaf, Nederland

uit: “Van ons vandaan”, uitgeverij Boekhandel Roelants