Kasida* van de dorstige

Ik ben het zand van de woestijn:
een woestijn van dorst.
Je mond is een oase,
waaraan ik mij niet laven kan.

Mond: oase, open
voor al het zand van de woestijn.

Vochtig oord te midden
van een verzengende wereld,
die van jouw lichaam, jouw lichaam,
dat nooit ons beiden toebehoort.

Lichaam: bron, versperd
voor wie dorst en zon hebben verschroeid.

Miguel Hernández (1910 – 1942)

Vertaling: Germain Droogenbroodt

Uit: “Spinragbloemen “, POINT Editions 1993