721 | Eenzaamheid – Irma Kurti, Albanië-Italië

Eenzaamheid

De eenzaamheid klopte aan op de deur
van mijn kamer, nummer drieëndertig.
Een grote donkere wolk gelijk
kwam de verveling in mijn bed, geluidloos.

De lakens waren onbeschreven bladen van papier.
Er was niemand om zich over mij te bekommeren.
Er was niemand die ik kon telefoneren.
Ik was gewoon een vreemdeling in dit land.

Ik vroeg mijn beeld in de spiegel:
“Waarom heb ik mijn lippen en ogen nodig
dit lange en mooie haar
dat niemand aanraakt en streelt?”

Irma Kurti (Albanië-Italië)

Vertaling Germain Droogenbroodt

Schilderij van Nik Helbig, Duitsland