EEN OORRING, NAGELATEN IN MIJN HAND De hele tijd hoorde ik Hun fluisterende stem Maar ik vermengde ze niet Met mijn zuchten Omdat ze mijn oren aanraakten Droeg
ZOEKEN Ik zocht in jouw lichaam de guirlandes van de dorst het pad van granaatappelbomen herbevolkt met de grijze eekhoorns van stilte, een paarse zonsondergang of die snelle
DE SMEEKBEDEN VAN DE KINDEREN “De huizen dienen niet te branden. Bommenwerpers dient men niet te kennen. De nacht dient voor de slaap te zijn. Het leven dient
GEHEIMEN Ik kan je mijn geheimen niet verklappen Want mijn geheimen rijpen nog in mij (Meier, hedendaagse Chinese dichteres) Ik kan je mijn geheimen niet verklappen Mijn
Aan gene zijde van de wereld Nooit zal de dichter De wortels van het vuur vergeten Noch het licht van het woord. Zijn door verwondering verbrede ogen Vatten
GEDICHTENDAG Zo grijs deze kille, winterse morgen. In zichtbereik de monotonie van voorbijrijdende auto’s daarachter van de zon verstoken de zee troosteloos en grauw zoals deze inspiratieloze ochtend
BESCHRIJVINGEN VAN EEN HAVEN voor Roberto Montenegro 1. Dageraad Met zware kleuren komt het zeelandschap tot stand. De dingen dromen. De opkomst van de dageraad lijkt zeepbel boven
DE GROTE LEUGENS De grote leugens hebben helemaal geen korte benen Hun benen lijken slechts kort omdat hun armen zo lang zijn De armen van de grote leugens
WOORDEN Hoe onwaar of afgedragen ze ook kunnen zijn sommige woorden blijven als onzichtbare sporen gegrift in de ziel die zelfs de tijd ze te wissen niet
