Categorie: Gedichten

GEESTELIJKE ZWAARTEKRACHT Een duistere symbiose van gedachten, dwalend door de verbindingen van de sterren eist om ook mijn ziel te begraven als ik zal sterven. Door de ruwe

DE JAREN VAN JOU NAAR MIJ Weer krult jouw haar, als ik ween. Met het blauw van je ogen dek je de tafel van onze liefde: een bed

GRAFSCHRIFT VOOR JOAQUÍN PASOS Hier kwam hij langs deze straten, te voet, zonder betrekking, zonder werk en zonder geld. Alleen dichters, hoeren en dronkaards kenden zijn verzen. Hij

HALVE MAAN Sinds wanneer hang je daar, halve maan, bleek drijvend door de nacht? De wind steekt op, de nachtval brengt kilte en in het avondrood glinstert de

Germain Droogenbroodt, foto ©Loek Groenendijk DICHTEN Het broze evenwicht vinden tussen de stilte en het woord tussen de weg en het verdwalen tussen het naamloze en het noembare

HET HART Men zegt dat het zo groot is als mijn gebalde vuist. Klein, dus, maar voldoende om dit allemaal in beweging te brengen Het is een arbeider

HET HUIS VAN DE WERELD Het kleine bloemetje van de kaars, op de tafel het brood, de wijn de roos, de plotselinge witheid van het open bed, ─

  HET VENSTER Toen mijn geloof aan de zwakke draad van de gerechtigheid hing en overal in de stad de harten van mijn lampen gebroken en versplinterd waren,

Exil In de vreemde stad met een onbegrijpelijke taal loop je langs onbekende straten; je kent zelfs de naam van de rivier niet waarvan onder het stenen gewelf

SCHILDERIJ VAN CAROLYN MARY KLEEFELD DIE SPLINTER VAN HET NIETS O jij, die zo ver weg bent, maar toch zo innig in jouw stil bezit van mij─ Bemin