Liefde, Edith Södergran, Finland

Liefde

Mijn ziel was een lichtblauwe jurk zoals de kleur van de hemel;
ik liet haar achter op een rots bij de zee
en naakt kwam ik naar je toe, zoals een vrouw.
En als een vrouw zat ik aan je tafel
en toastte ik met wijn, ademde het parfum van enkele rozen in.
Je vond me mooi, zoals iemand die je bezocht uit een droom.
Ik vergat alles, ik vergat mijn jeugd en mijn geboorteland,
ik wist alleen nog dat jouw liefkozingen mij gevangen hielden.
En glimlachend hield je mij een spiegel voor
en vroeg je me te kijken.
Ik zag dat mijn schouders gemaakt waren van stof en verkruimelden,
ik zag dat mijn schoonheid ziek was en enkel nog wou verdwijnen.
Ach, neem mij stevig in je armen, zo stevig
zodat ik niets anders meer nodig heb.

EDITH SÖDERGRAN (Finland, 1892-1923)
Herdichting Germain Droogenbroodt

Schilderij: Aleksandrina Kadjova